IN NEW YORKKKK!

หลังจากรู้ตัวแน่ชัดแล้วว่า “ตกรถ” เราทุกคนก็ได้แต่ทำหน้าจ๋อย ไม่รู้จะทำยังไงต่อไปเพราะอยู่นิวยอร์คก็ไม่รู้จักใคร ไม่รู้จักถนนหนทางอะไรเลย รู้แต่อย่างเดียวว่า คงต้องหาที่พักสำหรับคน 10 กว่าคนในคืนนี้ แต่บนความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดีแฝงอยู่เสมอ ต้องขอบคุณพี่ที่เอเจนซี่มาก เพราะพี่เค้าเป็นคนเดียวที่มีประสบการณ์กับอเมริกามากที่สุด ประกอบกับต้องติดต่อกับน้องๆจากเอเจนท์อยู่แล้ว จึงเป็นคนเดียวที่มือถือสามารถใช้งานได้ พี่เค้าก็จัดแจงโทรกลับมาบริษัทเค้าที่ประเทศไทย เพื่อให้เพื่อนๆที่บริษัทช่วยหาโรงแรมให้ ผลปรากฏว่า ไอ้โรงแรมว่างๆนะมีเหลือเฝือ แต่ราคาที่น่ารักน่าคบน่ะไม่มี! แต่ละที่ที่สามารถหาได้ ราคาห้องนึงต่อคืนก็ไม่ต่ำกว่า $200-400 นอนได้ไม่เกิน 3 คน ซึ่งหลังจากประชุมกันแล้วก็สรุปได้ว่า “แพงงงงเกินไป” พี่จากเอเจนซี่และเพื่อนในกลุ่มอีกคนนึงจึงอาสาออกไปเดินดูรอบๆบริเวณท่ารถให้.....

ชั่วโมงกว่าๆต่อมา พี่เอเจนซี่และเพื่อนที่อาสาไปดูลาดเลาก็กลับมา พร้อมข่าวว่าเจอโรงแรมนึงคืนละ $150 สามารถนอนได้ 4 คน และที่สำคัญไม่ไกลจากท่ารถเท่าไหรนัก เนื่องจากเราต้องกลับมาขึ้นรถใหม่ที่นี่ในเช้ารุ่งวันต่อมา หลังจากที่คณะผู้ร่วมเดินทางเห็นด้วยกับข้อเสนอนี้ จากหน้าจ๋อยๆก็เริ่มมีรอยยิ้มปรากฏขึ้น เนื่องจากความโล่งใจที่สามารถแก้ปัญหาได้ และหาที่นอนสำหรับคืนนี้ได้ (ไม่ต้องเป็น Homeless แล้ววว) นอกจากนั้นยังได้อยู่เที่ยวนิวยอร์คแบบฟลุคๆตั้ง 1 คืน! ทุกคนก็เริ่มขนข้าวของของตัวเองเพื่อมูฟไปเก็บที่โรงแรม

           
โรงแรมแมนฮัตตัน(อะไรซักอย่าง จำชื่อไม่ได้ = =”) ที่พักผิงสำหรับคืนนี้ของเรา สภาพห้องเล็กถึงเล็กมากกกก คือถ้าเป็นที่ไทย จ่ายเงินราคาคืนละสามพันกว่าบาท คุณจะได้นอนโรงแรมหรูระดับ 4 ดาวขึ้นแน่ๆ แต่ที่นี่ ห้องคืนละ 150 เหรียญแต่สภาพเหมือนหอพักเดือนละ 1500 จริงๆ โชคยังดีที่มีห้องน้ำเล็กๆในตัว มีทั้งหมด 3 เตียง เตียงนึงเป็นเตียง 2 ชั้น และอีก 2 เตียงเป็นเตียงเดี่ยว สรุปคือ พอขนกระเป๋าเดินทางเข้าไปไว้แล้ว ก็จะไม่มีที่เดินในห้องเลย...

               
หลังจากชื่นชมสภาพห้องพักอยู่พอสมควร ก็เกิดอาการปิ้งไอเดียขึ้นมาว่า ออกไปเดินเล่นนิวยอร์คยามดึกพร้อมหาข้าวกินกันดีกว่า ด้วยความที่จากบ้านมานาน (ประมาณ 1 วัน) ทุกคนจึงลงมติว่า อยากกินอาหารไทย! ไปหาอาหารไทยในนิวยอร์ค? กินกันเถอะ!! ไม่รอช้าให้เสียเวลา ทุกคนรีบเปลี่ยนเสื้อผ้า แต่งหน้าทำผมที่คิดว่าเริ่ดที่สุด เพราะชั้นกำลังจะไปเดินเล่นไทม์สแควร์เก๋ๆนะยะ

และนี่คือชุดที่เก๋ที่สุด!!! เหมือนแหนมตุ้มๆปล้องๆไงไม่รู้ (ก็มันหนาวนะเฟร๊ยยย) .......

 เดินมาไกลแสนไกลเพื่อร้านอาหารไทยร้านนี้! ข้าวผัดต้มยำไก่จานควาย (ใหญ่มากก) $14...

 

นิวยอร์คซิตี้ยามค่ำคืนยังคงมีสีสันจากตึกที่สูงระฟ้ามากมาย เราเดินเล่นกันไปเรื่อยๆจนไปถึงใจกลางของย่านไทม์สแควร์ ทุกตึกระแวกนี้จะมีป้ายโฆษณาเป็นป้ายไฟสวยและสว่างมาก เหมือนเดินอยู่ตอนกลางวันยังไงยังงั้น ที่นี้มีร้านค้าดึงดูดเงินในกระเป๋าเยอะมาก ทั้งร้านเสื้อผ้า ร้านเครื่องสำอาง ร้านอาหาร ร้านของที่ระลึก รวมไปถึงร้านช็อคโกแลต M&M และช็อคโกแลตเฮอร์ชี่อันโด่งดัง  ถึงตอนนี้อยากจะขอบคุณที่ตกรถ ทำให้ได้มีโอกาสมาเดินชื่นชมความอลังการของนิวยอร์คซิตี้ เมืองที่ได้ชื่อว่า เป็นเมืองหลวงที่มีผู้คนในโลกนี้อยากมาเยือนมากที่สุด และ ณ ตอนนี้ เด็กไทยกลุ่มเล็กๆกลุ่มนี้ก็มาถึงแล้ว

   ไทม์สแควร์ยามค่ำคืน...

Sephora!

So many lights.