Привіт українським!
Привіт українським! (Hi Ukrainian!)
ตั้งชื่อท๊อปปิคเป็นภาษายูเครนสักหน่อย เพราะตอนนี้เรามีสมาชิกใหม่ในบ้านเพิ่มขึ้นมาอีก 1 หนุ่ม เป็นชายหนุ่มหน้าตาดี ผมทอง ตาสีฟ้า ชาวยูเครน นามว่า "Ruslan"
ขอบอกก่อนเลยว่าแอบตื่นเต้นนะเนี่ย เพราะตั้งแต่ อเล็กซ์ออกจากบ้านไป ก็มีแต่พวกเราเด็กไทย 8 คนที่ยึดครองบ้าน Wendy's หลังนี้มาเป็นระยะเวลาเกือบๆ 3 เดือน พอจะต้องมาต้อนรับเพื่อนใหม่ แถมยังพูดคนละภาษา คนละวัฒนธรรมอีก ก็เลยแอบตื่นเต้นเป็นธรรมดา...และยิ่งไปกว่านั้น พอได้เห็นหน้าก็ โอ้วว ว้าวววว หล่อหง่ะ!แต่เสียดายที่แอบเตี้ยสั้นไปหน่อย (สูงกว่าเรานิดเดียวเอง)
มาถึงวันแรกเราก็ไม่รู้จะพาไปแนะนำอะไรที่ไหน เลยพาๆปเดินเล่นดูรอบๆบริเวณบ้านดีกว่า ชวนเพื่อนสาวไปด้วย ไปเดินเล่น Windmill กัน...แต่ปรากฏว่าพอถึง Windmill แล้วลมมันแรงมากกก หนาวสะท้าน แต่เพื่อนใหม่ของเรายืนนิ่งเลย แถมฮียังบอกอีกว่า ที่บ้าน (ยูเครน) เวลาหนาวน่ะ หนาวกว่านี้เยอะ! นี่แค่น้ำจิ้ม จิ๊บๆ ขอบอกกกกก.....
หลังจากเดินเล่นรอบๆ Windmill สักพักนึงแล้ว เราก็ชวนฮีไป Stop&Shop เพื่อซื้อของมาทำอาหารเย็นกัน โดยวันนี้เรากะจะโชว์ฝีมืออาหารไทยให้ไ้ด้ชิมซะหน่อย แต่ฮีก็เบรคเราแทบหงายหลังด้วยการบอกว่า "เดี๋ยวจะทำสปาเก็ตตี้กินเองแบบง่ายๆ" เราก็เลย อืมมม โอเค Up to you ล่ะกัน แอบเสียเซลฟ์นิดๆนะเฟร๊ย..
ซื้อของเสร็จจาก Stop & Shop เราก็เดินกลับบ้านกัน เรากะเพื่อนได้ของมาทำอาหารเย็นเยอะมากก ส่วน Ruslan ถือแค่เส้นสปาเก็ตตี้ราคา $1 กับซอสมะเขือเทศอีกขวดนึงกลับมา
พอมาถึงบ้าน เราก็ขอลงมือก่อน เพราะเราต้องทำเยอะและนาน ฮีก็โอเคนะ มายืนๆดูเราทำนิดหน่อย มื้อนี้เราทำไข่เจียวกับผัดกระเพราไก่ แล้วก็แกงเขียวหวานน่องไก่ (เน้นไก่นะคะ เพราะหมูแพงมว๊าก!) จากนั้นเราก็หุงข้าว รอน้องๆเลิกงานกลับบ้านมากินด้วยกัน
Ruslan ก็เตรียมอาหารของตัวเองบ้าง โดยเอาเส้นสปาเก็ตตี้ลวกน้ำร้อน เอาขึ้นมาแล้วก็เทซอสมะเขือเทศราด เป็นอันจบ! เรากะเพื่อนเห็นก็แอบอึ้งๆนะแบบว่า เห๊ย!มันแทบไม่มีสารอาหารอะไรเลยนะ แค่เส้นสปาเก็ตตี้กับซอส ไม่มีเนื้อสัตว์เลย ฮีก็แบบพยักหน้าหงึกๆแบบว่าประหยัดไงๆ แต่ก็มาทะหน้าละห้อย น้ำลายย้อยกับอาหารที่เราทำ เลยให้ชิมไปอย่างละคำ ฮีตกใจกับผัดกระเพรามากก แล้วบ่นเผ็ดๆๆแต่อร่อย! เราเลยสงสารจัดแบบไม่เผ็ดให้ฮีไป 1 จาน กินกับสปาเก็ตตี้นั่นแหละ อิ่มกันแบบงงๆกับเืพื่อนใหม่คนนี้จริงๆ....
ps. บล็อกหน้า่จะเข้าโหมดเศร้าแล้วนะ เตรียมตัวปาดน้ำตา :'(
ตั้งชื่อท๊อปปิคเป็นภาษายูเครนสักหน่อย เพราะตอนนี้เรามีสมาชิกใหม่ในบ้านเพิ่มขึ้นมาอีก 1 หนุ่ม เป็นชายหนุ่มหน้าตาดี ผมทอง ตาสีฟ้า ชาวยูเครน นามว่า "Ruslan"
ขอบอกก่อนเลยว่าแอบตื่นเต้นนะเนี่ย เพราะตั้งแต่ อเล็กซ์ออกจากบ้านไป ก็มีแต่พวกเราเด็กไทย 8 คนที่ยึดครองบ้าน Wendy's หลังนี้มาเป็นระยะเวลาเกือบๆ 3 เดือน พอจะต้องมาต้อนรับเพื่อนใหม่ แถมยังพูดคนละภาษา คนละวัฒนธรรมอีก ก็เลยแอบตื่นเต้นเป็นธรรมดา...และยิ่งไปกว่านั้น พอได้เห็นหน้าก็ โอ้วว ว้าวววว หล่อหง่ะ!แต่เสียดายที่แอบเตี้ยสั้นไปหน่อย (สูงกว่าเรานิดเดียวเอง)
มาถึงวันแรกเราก็ไม่รู้จะพาไปแนะนำอะไรที่ไหน เลยพาๆปเดินเล่นดูรอบๆบริเวณบ้านดีกว่า ชวนเพื่อนสาวไปด้วย ไปเดินเล่น Windmill กัน...แต่ปรากฏว่าพอถึง Windmill แล้วลมมันแรงมากกก หนาวสะท้าน แต่เพื่อนใหม่ของเรายืนนิ่งเลย แถมฮียังบอกอีกว่า ที่บ้าน (ยูเครน) เวลาหนาวน่ะ หนาวกว่านี้เยอะ! นี่แค่น้ำจิ้ม จิ๊บๆ ขอบอกกกกก.....
หลังจากเดินเล่นรอบๆ Windmill สักพักนึงแล้ว เราก็ชวนฮีไป Stop&Shop เพื่อซื้อของมาทำอาหารเย็นกัน โดยวันนี้เรากะจะโชว์ฝีมืออาหารไทยให้ไ้ด้ชิมซะหน่อย แต่ฮีก็เบรคเราแทบหงายหลังด้วยการบอกว่า "เดี๋ยวจะทำสปาเก็ตตี้กินเองแบบง่ายๆ" เราก็เลย อืมมม โอเค Up to you ล่ะกัน แอบเสียเซลฟ์นิดๆนะเฟร๊ย..
ซื้อของเสร็จจาก Stop & Shop เราก็เดินกลับบ้านกัน เรากะเพื่อนได้ของมาทำอาหารเย็นเยอะมากก ส่วน Ruslan ถือแค่เส้นสปาเก็ตตี้ราคา $1 กับซอสมะเขือเทศอีกขวดนึงกลับมา
พอมาถึงบ้าน เราก็ขอลงมือก่อน เพราะเราต้องทำเยอะและนาน ฮีก็โอเคนะ มายืนๆดูเราทำนิดหน่อย มื้อนี้เราทำไข่เจียวกับผัดกระเพราไก่ แล้วก็แกงเขียวหวานน่องไก่ (เน้นไก่นะคะ เพราะหมูแพงมว๊าก!) จากนั้นเราก็หุงข้าว รอน้องๆเลิกงานกลับบ้านมากินด้วยกัน
Ruslan ก็เตรียมอาหารของตัวเองบ้าง โดยเอาเส้นสปาเก็ตตี้ลวกน้ำร้อน เอาขึ้นมาแล้วก็เทซอสมะเขือเทศราด เป็นอันจบ! เรากะเพื่อนเห็นก็แอบอึ้งๆนะแบบว่า เห๊ย!มันแทบไม่มีสารอาหารอะไรเลยนะ แค่เส้นสปาเก็ตตี้กับซอส ไม่มีเนื้อสัตว์เลย ฮีก็แบบพยักหน้าหงึกๆแบบว่าประหยัดไงๆ แต่ก็มาทะหน้าละห้อย น้ำลายย้อยกับอาหารที่เราทำ เลยให้ชิมไปอย่างละคำ ฮีตกใจกับผัดกระเพรามากก แล้วบ่นเผ็ดๆๆแต่อร่อย! เราเลยสงสารจัดแบบไม่เผ็ดให้ฮีไป 1 จาน กินกับสปาเก็ตตี้นั่นแหละ อิ่มกันแบบงงๆกับเืพื่อนใหม่คนนี้จริงๆ....
ps. บล็อกหน้า่จะเข้าโหมดเศร้าแล้วนะ เตรียมตัวปาดน้ำตา :'(
Comments
Post a Comment