Good Bye Peter!

อย่างที่เคยบอกไปแล้วว่าเพื่อนที่ทำงานที่มีหลายชาติเหลือเกินนั้น หนึ่งในนั้นมีพวกแบล็กหรือชาวจาไมกันด้วย โดยพวกนี้เนี่ยถ้าดูจากเนเจอร์ที่เจอมาจะเป็นพวกคนดำ เฮฮา สไตล์จะฮิปๆหน่อย และ smoke weed like crazy!! โดยเพื่อนชาวจาไมกันของเราที่ทำงานมีอยู่ด้วยกัน5คน คือ Joen, Chalean(รองผู้จัดการร้าน), Stephany(ผู้จัดการร้าน), Enroy&Julius. ซึ่งใน3คนนี้ เราสนิทกับ Julius มากที่สุด เพราะเฮียแกได้มาทำงานมิดชิพบ่อยๆก็เลยได้คุยกัน แล้วเฮียก็ชอบเรียกเด็กไทยอย่างพวกเราว่า "Little Thais Kid!" จนเราต้องยำ้เฮียแกบ่อยๆว่า เราอ่ะ 23 ล่ะนะย่ะ!

ที่นี้มันใกล้ช่วงที่ปีเตอร์พ่อหนุ่มชาวเปรูของเราจะกลับแล้ว และปีเตอร์ก็สนิทกับเอนรอยและจูเลียสมาก ขนาดว่านับถือกันเป็น Brother from another mother กันเลยทีเดียว! ซึ่งเรากับปีเตอร์เคยคุยกันไว้ว่าอยู่ไทยอ่ะเราก็เป็นประเภท party girl in da party world! เหมือนกันนะ (พวกนี้ชอบมองว่าเราอายุ12อ่ะ ต้องเตือนกันบ่อยๆหน่อย!) ปีเตอร์ก็เลยได้ไอเดียเก๋กู๊ดขึ้นมาว่า งานเลี้ยงอำลาเค้าอ่ะ เค้าจะพาพวกเราไปด้วยย เย้่ เย้!

โดยตกลงกันไว้ว่าคนที่จะไปก็คือ เรา,เพื่อนสาวและน้องคนไทยอีก 2 คน เมื่อถึงเวลาจูเลียสจะขับรถมารับ...ขอบอกว่าตื่นเต้นมากๆๆๆๆ มาเมกาไม่ถึงเดือนจะได้ไปปาร์ตี้แล้วโว๊ยยย ซึ่งเราก็ไม่รู้หรอกว่าเค้าจะปาร์ตี้กันแบบไหน จะเป็นผับเปิดเพลงเต้นๆเหมือนบ้านเราหรือปล่าว??

พอได้เวลาจูเลียสก็มาปื๊นๆแตรรถอยู่หน้าบ้าน พวกเราก็แต่งตัวกันอย่างเต็มที่ กลัวหนาวสุดริ๊ด แล้วจูเลียสก็ขับรถพออกไปตามทาง มืดขึ้นเรื่อยๆ เรื่อยๆ เรื่อยๆ มืดมากกกกก มืดจริงๆ ไฟสองข้างทางไม่มีเลย มีแต่ไฟหน้ารถอ่ะ แล้วทางก็ดูเหมือนจะเข้าไปในป่าขึ้นเรื่อยๆด้วย มันก็เลยยิ่งมืด ยิ่งป่า โอ๊ยย น่ากลัว ตอนนั้นเริ่มกลัวแล้วนะ พูดกับเพื่อนว่าแบบ กูไม่น่าไว้ใจพวกมันเล๊ยย รู้จักกันไม่ถึงเดือนถึงจะทำงานที่เดียวกันก็เถอะ ถ้ามันจะพาเราไปข่มขืนก็ขอให้เป็นปีเตอร์ข่มขืนชั้นเถอะ ส่วนแกเอาจูเลียสไป! ฮ่าๆๆ (ยังแอบเลว) ตลอดทางอยู่บนรถพวกเด็กไทยอย่างเราก็ได้แต่เงียบกริบ พลางเสียงกระซิบกระซาบกันว่าตกลงมันจะเอาเราไปทำอะไรกันแน่ จนประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา จูเลียสก็ขับรถมาจอดไว้ที่บ้านหลังหนึ่ง แล้วก็หันมาบอกว่าให้พวกเราลง...

พอเดินเข้าไปในบ้าน โอ้โห สวยกว่าบ้านที่เราอยู่กันอีกหง่ะ อยากได้บ้านสวยๆๆแบบนี้ จุดเตาผิงในบ้านด้วย โอ๊ยยย เริ่ดมากกก ข้างในบ้านก็อุ่น เฟอร์นิเจอร์ก็งาม โซฟานุ๊มนุ่ม แฮะๆ จูเลียสบอกว่าแวะมารับภรรยาก่อน เราก็เลยถามเค้าว่านี่บ้านยูหร๊อ? สวยมากกนะ เค้าก็บอกว่า ไม่ใช่บ้านเค้าแต่ภรรยาของเค้าทำงานเป็นพวกรับจ้างเฝ้าบ้านเวลาเจ้าของบ้านไม่อยู่ นี่ก็เป็นบ้านของคนที่มาจ้างให้ช่วยเฝ้า เพราะเจ้าของบ้านเค้าเลี้ยงแมวแล้วเอามันไปด้วยไม่ได้ เราก็ถึงบางอ้อ ดีเนอะมีอาชีพแบบนี้ด้วย ดูท่าจะสบายอ่ะ นอนๆเฝ้าบ้านแค่นั้นเอง ถ้าเป็นที่ไทยนะคงไว้ใจคนไม่รู้จักกันขนาดนี้ไม่ได้อ่ะ...

แล้วจูเลียสก็เดินมาบอกว่า เดี๋ยวพาไปปาร์ตี้อีกที่นึงแต่จะพาปีเตอร์ไปซื้อหนังก่อน เราก็แบบหนังแผ่นอ่ะนะ? หนังโป๊หรอ หรือว่าอะไรว่ะไม่เข้าใจ ฮ่าๆ จูเลียสก็ขับรถออกมาจากบ้านนั้นซักประมาณ 20 นาทีก็ไปถึงอีกบ้านนึง เค้าบอกว่าเป็นบ้านเพื่อนเค้า คราวนี้เป็นบ้านหลังเล็กๆอ่ะนะ เล็กมาก มีแค่ห้องนอนกับห้องน้ำและก็มีส่วนตรงบริเวณครัวนิดหน่อย เข้าไปข้างในเค้าก็คุยๆกัน ภาษาอังกฤษสไตล์จาไมกัน เราก็ฟังออกมั่งไม่ออกมั่ง ==" แล้วเค้าก็เดินเอาเบียร์มาให้เรากินกันคนละขวด...

จากนั้นเค้าก็ยื่นซองสีน้ำตาลขนาดประมาณซองซีดีให้ปีเตอร์ มันดูเหมือนซองใส่ดีวีดีหนังจริงๆน่ะแหละ แต่เราก็แอบมารู้ทีหลังว่า ไอ้movie น่ะ จริงๆแล้วมันก็คือกัญชา หรือ Weed (วี๊ด) นั่นเอง...เพราะว่าเค้าเห็นเราหน้าอ่อนกันมากก นึกว่าแบบไม่รู้จักพวกของเหล่านี้ เราเลยบอกเค้าไปว่า เราอ่ะสบายๆนะ ยูจะทำอะไรก็ได้ ไม่ต้องคิดมาก เท่านั้นแหละ ขากลับบ้าน พวกพี่ล่อดูดกันในรถ ปิดกระจก เปิดฮีทเตอร์ ทั้งร้อน ทั้งควัน สำลักกันได้อีก! เราก็นั่งหัวเราะเอิ๊กอ๊ากมาตลอดทาง ไม่รู้ว่าขำอะไรนักหนาน้อออ~

จูเลียสขับมาเรากลับมาส่งบ้านก่อน เพราะว่าน้องที่ไปด้วย 2 คน ท่าจะไม่ไหวแล้ว ง่วงนอนกันด้วย เพราะมันก็ดึกมาแล้ว ใจจริงเราก็อยากไปต่อ แต่ก็ช่างเหอะไว้คราวหน้าก็ได้ วันนี้เป็นวันของปีเตอร์ น่าจะให้เค้าไปสนุกกัน ถ้าพ่วงเราไปด้วยเค้าก็จะต้องคอยมานั่งทำอะไรลับล่อๆ ก็คงหมดสนุกอ่ะนะ...

เช้าวันต่อมา เราออกไปทำงาน พอเลิกงานกลับมา เพื่อนในบ้านก็บอกว่าปีเตอร์จะไปแล้ว เค้ารอพวกที่ไปทำงานตอนเช้าเลิกงานมาเซย์กู๊ดบายก่อน เพราะอเล็กซ์จะเป็นคนไปส่งที่นิวยอร์คและจะอยู่เที่ยวด้วยกัีนก่อนบินกลับเปรู ในใจก็แอบหายวูบเลยอ่ะ ถึงจะเพิ่งมารู็จักกัน แต่ก็ใจหายอ่ะ เพราะไม่รู้ว่าจะได้เจอกันอีกมั๊ย แล้วเมื่อไหร่? เศร้าจริงๆนะ...การจากลาเนี่ย.....