NICE TO MEET YOU

ในที่สุดก็มาถึงจุดหมายปลายทางของเรา Hyannis Transportation Center เมือง Hyannis,MA เรากับเพื่อนร่วมเดินทางทั้งหมดลงมาช่วยกันยกกระเป๋็า แล้วเดินเข้าไปหานายจ้างฝรั่งที่ยืนรออยู่แล้วตรงที่พักรอรถของผู้โดยสาร โดยพี่จากเอเจนซี่ต้องเข้าไปคุยและขอโทษ เนื่องจากจริงๆแล้วเราต้องมาถึงที่นี่ตั้งแต่เมื่อวานและเริ่มงานวันนี้ แต่เพราะเราตกรถกันที่นิวยอร์ค จึงทำให้่กำหนดการทุกอย่างล่าช้าไป 1 วัน และสำคัญที่สุดพี่ที่เอเจนซี่ติดต่อนายจ้างไม่ได้ จึงไม่ได้โทรบอก เรายืนฟังได้ิยินคร่าวๆเขาก็บ่นประมาณว่า เมื่อวานมารอนานมาก และไม่รู้ว่าตกรถกันด้วย...

หลังจากขอโทษขอโพยนายจ้างกันเสร็จ เขาก็คุยๆกันประมาณว่า สาขานี้จะรับเด็กไปทั้งหมดกี่คน ชายกี่คน หญิงกี่คน เลือกไปเลือกมา เราได้อยู่กลุ่มผู้หญิงหมดเลย 4 คน มีเรา เพื่อนเรา น้องผู้หญิงอีก 2 คนที่เป็นเพื่อนกัน และสรุปว่า เราได้ไปทำงานที่สาขา Orleans! ขอบอกว่าตอนแรกที่รู้ก็ออกอาการพูดไม่ออกบอกไม่ถูก ในที่สุดสาขาที่เราไม่อยากไปมากที่สุด สาขาที่อยู่ลึกและห่างไกลความเจริญที่สุด ในที่สุด...เราก็ได้ไป!

เรากับเพื่อนและน้องผู้หญิงอีก 2 คนช่วยกันขนกระเป๋าไปไว้ท้ายรถของนายจ้างผู้หญิงที่มารับ พร้อมกับแนะนำตัวกันอย่างเป็นทางการ นายจ้างเราชื่อ"เพนนี" ระหว่างทางก็ได้ชมธรรมชาติสวยๆอีกแล้ว นายจ้างขับพาเราออกจาก Hyannis Transportation มาได้สักพัก ประมาณ 20 นาทีก็มาถึงเมือง Orleans จากนั้นนายจ้างก็ขับวนพาชมพร้อมกับแนะนำสถานที่ต่างๆใกล้ๆบ้าน ดูไปดูมาก็ไม่บ้านนอกเท่าไหร่นะ เพราะมีห้างสรรพสินค้าคล้ายๆเทสโก้ โลตัสบ้านเรา อยู่ห่างจากบ้านแค่ข้ามถนนชื่อ Stop&Shop ติดกันเป็นร้านขายพวกเสื้อผ้า เครื่องใช้ในบ้านคล้ายๆโซนชั้น 2 ของโลตัสชื่อ TJ Max ส่วนบริเวณรอบๆเป็นร้านอาหาร และก็ร้าน Wendy's ที่เราต้องไปทำงาน สรุปแล้ว บรรยากาศดีมาก ใกล้ๆบ้านร้านค้า ร้านอาหารเยอะคือสามารถเดินไปได้ และยังมีโรงเรียนไฮสคูล ห้องสมุด ร้านขายของเก่า และที่สำคัญมีชายหาดด้วยยยย!

Welcome to Wendy's House!

บ้านหลังนี้เป็นบ้านที่เราต้องใช้อาศัยและอยู่ร่วมกับเพื่อนใหม่ที่ไม่รู้จักอีกหลายชีวิต เพนนีพาเราทั้ง 4 เดินเข้ามาในบ้าน ข้างในสวยตามสไตล์บ้านฝรั่ง เป็นบ้าน 3 ชั้น เป็นชั้นใต้ดิน มีห้องนอน 1 ห้อง ตรงข้ามเป็นห้องเก็บของ, ชั้นที่ 1 ประกอบไปด้วยห้องครัว ห้องน้ำ ห้องนอนแบบ 3 เตียง 2 ห้อง ห้องนอนแบบ 2 เตียง 1 ห้องและห้องนั่งเล่น มีเตาผิงด้วย น่ารักกกก ส่วนชั้นที่ 2 ประกอบไปด้วยห้องน้ำ 1 ห้อง และห้องนอนใหญ่ 1 ห้อง ห้องนอนเล็ก 2 ห้อง โดยเพนนีบอกว่า ผู้หญิงจะให้นอนชั้น 1 ส่วนผู้ชายจะให้นอนที่ชั้น 2...

ระหว่างที่เรากำลังเดินสำรวจบ้านกันอยู่ เพนนีก็เดินขึ้นไปชั้น 2 และตะโกนเรียกหาคนชื่ออเล็กซ์ กับปีเตอร์! ตอนแรกก็นึกว่าเราจะอยู่กันแบบสาวไทย 4 คนแค่นั้น แต่พอได้ยินอย่างนั้นก็ตื่นเต้น เพราะจากที่ฟังชื่อก็คงจะเป็นผู้ชายแน่นอน! ก็เลยถามเพนนีไปว่ายังมีคนอื่นอยู่ที่บ้านนี้อีกหรอ ก็ได้ความว่าอเล็กซ์เป็นยูเครนที่อาศัยอยู่บ้านนี้มานานแล้ว ส่วนปีเตอร์เป็นนักเรียนมาโครงการเดียวกับเรามาจากเปรู ซึ่งอีกไม่นานก็คงจะกลับไปเปรู สรุปว่าเด็กไทยจะเป็นช่วงรอยต่อจากเปรู ซึ่งโชคดีจริงๆมาถึงก็ได้เืพื่อนต่างชาติเลย

หลังจากพูดคุย ซักถามกับเพนนีจนเสร็จ เพนนีก็ขอตัวกลับ ทิ้งให้เรา 4 คนสาวๆแยกย้ายกันไปเลือกห้องนอนกันตามใจชอบ น้องสองคนเลือกห้องนอนเล็กที่ชั้น 1 ส่วนเรากับเพื่อนเลือกห้องนอนใหญ่ที่ชั้นใต้ดิน เนื่องจากห้องนอนใหญ่ที่ชั้น 1 นั้นยังไม่มีแม่บ้านมาทำความสะอาดใดๆทั้งสิ้น เรากับเพื่อนจึงช่วยกันยกกระเป๋าลงไปเก็บไว้ั้ชั้นใต้ดินก่อน เพราะนัดกับน้องๆไว้แล้วว่า เดี๋ยวจะออกไปเดินหาซื้อของมาทำอาหารเย็นกินกัน 

 

ห้องรับแขกที่ชั้น 1 มีทีวี โซฟาและเตาผิง

วิวข้างหลังบ้านเมื่อมองจากห้องครัว

Nice to meet you ทุกๆคน ต่อจากนี้ไปอีก 3 เดือนกว่าๆ (หรือมากกว่านั้น) เราจะต้องมาใช้ชีวิตร่วมกัน มันเป็นเรื่องยากนะ คนที่มาจากต่างครอบครัว ต่างบ้าน ต่างที่ทางและไม่เคยรู้จักกันมาก่อน จะต้องมาอยู่ในบ้านเดียวกัน ใช้ชีวิตร่วมกัน ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ซึ่งถ้าหากเราเจอเฮ้าส์เมดดีๆ มันก็เป็นเรื่องโชคดีไป แต่ถ้าเราเจอเฮ้าส์เมดแบบแย่ๆหล่ะ? มันก็คงจะมีปัญหาเกิดขึ้นอีกมากมายต่อจากนี้เป็นแน่  การใช้ชีวิตในอเมริกาของเราคงเริ่มต้นจริงๆตั้งแต่วันนี้่เป็นต้นไป ยังไงก็ขอให้เจอแต่เรื่องดีๆ เจอแต่คนดีๆ ขอให้ครั้งหนึ่งในชีวิตต่างแดนดำเนินไปอย่างสงบ ปกติ และเต็มไปด้วยความสุขเถอะ....